link:
https://www.wetgiw.gov.pl/main/aktualnosci/Glowny-Lekarz-Weterynarii-wspiera-dobrostan-zwierzat-koniowatych/idn:2592

Główny Lekarz Weterynarii informuje o nowej Inicjatywie Wolontariuszy na rzecz dobrostanu zwierząt koniowatych, działającej przy Platformie Dobrostanowej Komisji Europejskiej. Efektem prac tej inicjatywy jest ulotka skierowana do turystów oraz osób korzystających z usług, w których biorą udział zwierzęta koniowate, takie jak konie, kucyki i osły.

Ulotka ma na celu upowszechnienie wiedzy na temat prawidłowych warunków utrzymywania zwierząt koniowatych. Zawiera informacje na temat odpowiedniego zachowania osób obsługujących te zwierzęta, ich podejścia do zwierząt oraz oceny kondycji zwierząt koniowatych. Dzięki tej inicjatywie, turyści i użytkownicy usług będą mogli lepiej zrozumieć, jak dbać o dobrostan koni, kucyków i osłów, co przyczyni się do poprawy warunków ich utrzymywania i traktowania.

Główny Lekarz Weterynarii zachęca wszystkich do zapoznania się z ulotką i stosowania się do zawartych w niej wskazówek, aby wspólnie dbać o dobrostan zwierząt koniowatych.

Choroba niebieskiego języka (Bluetongue) jest zakaźną chorobą przeżuwaczy, zarówno domowych jak i dzikich (chorują na nią bydło, owce i kozy, ale także sarny, jelenie, łosie, afrykańskie antylopy, wielbłądy, słonie), wywoływaną przez wirus z rodzaju Orbivirus (Reoviridae).
 

O chorobie niebieskiego języka

Choroba niebieskiego języka (Bluetongue) jest zakaźną chorobą przeżuwaczy, zarówno domowych jak i dzikich (chorują na nią bydło, owce i kozy, ale także sarny, jelenie, łosie, afrykańskie antylopy, wielbłądy, słonie), wywoływaną przez wirus z rodzaju Orbivirus (Reoviridae). Zwierzęta nie zarażają się bezpośrednio od siebie, a jedynie poprzez owady kłująco-ssące z rzędu muchówek,  rodzaju kuczmany (Culicoides) oraz poprzez krew lub nasienie.

Na terytorium Polski choroba niebieskiego języka podlega obowiązkowi zwalczania.

Choroba nie przenosi się na inne gatunki zwierząt gospodarskich i domowych oraz na ludzi, co oznacza, że mięso, mleko, skóry i wełna oraz inne produkty pochodzące od przeżuwaczy nie stanowią zagrożenia dla ludzi. 

Objawy

Bydło zakaża się znacznie częściej niż owce, aczkolwiek bydło choruje rzadko. Ponadto choroba ta u bydła przebiega w łagodniejszej postaci niż u owiec. Po przechorowaniu bydło może stać się nosicielem zarazka, co prowadzi do zakażania kuczmanów i przenoszenia wirusa za ich pośrednictwem na zwierzęta zdrowe.

Z uwagi na długi okres wylęgania choroby objawy kliniczne u bydła mogą nie być widoczne nawet do 60-80 dnia po zakażeniu. Jednakże jeśli wystąpią, można zaobserwować:

• gorączkę,
• ślinotok,
• zaczerwienienie i obrzęk błony śluzowej jamy ustnej,
• owrzodzenie opuszki zębowej i niekiedy końca języka,
• zapalenie koronki i tworzywa racic, będące przyczyną kulawizny,
• u krów mlecznych - łuszczenie się naskórka strzyków i tworzenie się strupów,
• ronienia,
• rodzenie zdeformowanych cieląt, przy czym deformacje dotyczą najczęściej głowy. Na zakażenie najbardziej podatne są płody w okresie rozwoju mózgu.

U owiec choroba może przebiegać od zakażenia bezobjawowego lub postaci przewlekłej do nadostrej i ostrej. Można zaobserwować następujące objawy kliniczne:

• bardzo wysoka temperatura ciała 41-42^oC,
• spadek kondycji, posmutnienie, depresja i utrata mleczności,
• obrzęk warg, powiek i małżowin usznych,
• silne zaczerwienienie błony śluzowej policzków i jamy nosowej,
• drobne wybroczyny pod śluzówką jamy ustnej i nosowej,
• owrzodzenie warg, opuszki zębowej oraz w niektórych przypadkach języka,
• duszność, ślinotok, obfity wypływ z nosa, początkowo surowiczy, następnie śluzowo-ropny i krwawy,
• wymioty mogące być przyczyną zachłystowego zapalenia płuc,
• przekrwiony, obrzękły, siny i wystający z jamy ustnej język,
• biegunka, kał z domieszką krwi,
• kulawizna jako następstwo zapalenia koronki i tworzywa racic,
• możliwe zapalenie płuc i zwyrodnienie mięśni,
• ciężarne samice mogą rodzić martwe lub zdeformowane jagnięta.

 

APEL do właścicieli zwierząt - podczas upałów

 

Zalecenia Podkarpackiego Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii dla kupujących żywność pochodzenia zwierzęcego wyprodukowaną przez podmioty nadzorowane przez Inspekcję Weterynaryjną

1. Zakupy mięsa i wędlin tylko z legalnych źródeł.

Wybór produktów i wyrobów mięsnych pochodzących od legalnych dostawców lub hodowców, którzy przestrzegają standardów higieny i zasad bezpieczeństwa produkcji żywności.
Kupujący powinni być świadomi możliwych zagrożeń i weryfikować pochodzenie i bezpieczeństwo oferowanych produktów.

2. Zakupy mięsa, wędlin i wyrobów garmażeryjnych z wiarygodnego źródła – rolniczy handel detaliczny (RHD).

W przypadku RHD wymagane jest oznakowanie miejsca zbywania żywności, w tym:
1) być czytelne i widoczne dla konsumenta;
2) zawierać napis „rolniczy handel detaliczny”;
3) wskazywać dane:

• imię i nazwisko albo nazwę i siedzibę podmiotu prowadzącego rolniczy handel detaliczny;
• adres miejsca prowadzenia produkcji zbywanej żywności;
• weterynaryjny numer identyfikacyjny podmiotu prowadzącego rolniczy handel detaliczny – świadczący o objęciu działalności związanej z produkcją żywności nadzorem Inspekcji Weterynaryjnej.

Przy nieoznakowaniu miejsca sprzedaży należy żądać w/w danych od sprzedawcy, a w przypadku braku ich uzyskania powinno odstąpić się od zakupu.

3. Mięso, wędliny i przetwory oferowane do sprzedaży powinny być przechowywane w odpowiednich warunkach.

Kupujący powinni zwrócić uwagę na:

• czystość stanowiska sprzedaży i sposób przechowywania produktu;
• spełnienie warunków chłodniczych, produktów o krótkim terminie przydatności do spożycia i szybko psujących się, które wymagają przechowywania w odpowiedniej temperaturze.

4. Unikanie zakupu i spożywania żywności niewiadomego pochodzenia.

Należy zachować szczególną ostrożność przy zakupie mięsa/wędlin/przetworów  poza legalnymi targami, bazarami, w tym oferowanych na ulicach (bezpośrednio ze środków transportu) lub w innych miejscach, gdzie pochodzenie i warunki przechowywania mogą stwarzać zagrożenia bezpieczeństwa żywości.

5. Przestrzeganie zasad higieny

Skuteczne mycie rąk, a także mycie i dezynfekcja powierzchni i narzędzi mających kontakt z żywością to kluczowy warunek bezpieczeństwa produkowanej żywności.
Za bezpieczeństwo oferowanej żywności odpowiada zgodnie z prawodawstwem Unii Europejskiej jej producent, a od momentu zakupu żywności, ta odpowiedzialność spada na konsumenta, w tym niezwykle ważne jest dalsze przestrzeganie zasad higieny oraz zachowanie łańcucha chłodniczego w czasie jej przechowywania.
 
                                                   dr n. wet. Mirosław Welz
                                     Podkarpacki Wojewódzki Lekarz Weterynarii

Dzień 1 stycznia 2024 r. jest datą wejścia w życie nowego brzmienia przepisu art. 53 ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. 2023 poz. 1075).

Jako że do tego terminu system teleinformatyczny służący prowadzeniu dokumentacji leczenia zwierząt przez właścicieli lub posiadaczy zwierząt, od których lub z których pozyskuje się żywność, nie zostanie udostępniony przez Głównego Lekarza Weterynarii, przedmiotowa dokumentacja powinna być prowadzona na podstawie przepisów Unii Europejskiej.

Jednocześnie z uwagi na fakt, iż przepisy unijne nie określają wzoru tej dokumentacji, ale stwarzają możliwość jej prowadzenia w formie papierowej lub elektronicznej, dopuszczalne jest przyjęcie prowadzenia tej dokumentacji w jednej z tych form, z wykorzystaniem wzoru stosowanego dotychczas.

Więcej informacji w linku: https://www.gov.pl/web/rolnictwo/prowadzenie-dokumentacji-leczenia-zwierzat-i-stosowanych-produktow-leczniczych-w-oczekiwaniu-na-system-teleinformatyczny